Koronavirusi mund të ketë filluar të përhapet qysh në mes të shtatorit dhe Wuhan mund të mos ketë qenë vendi ku filloi pandemia, besojnë shkencëtarët britanikë.
Një ekip i studiuesve të Universitetit të Kembrixhit po përpiqen të gjurmojnë burimin e virusit duke hartësuar historinë e tij gjenetike për të identifikuar personin e parë që ishte infektuar.
Gjenetisti Dr Peter Forster dhe ekipi i tij gjithashtu kanë mbledhur të dhëna se shpërthimi duket se ka filluar në një pikë midis 13 shtatorit dhe 7 dhjetorit.
Studiuesit kanë qenë në gjendje të hartojnë përhapjen e virusit, përfshirë mutacionet gjenetike, pasi u transferuan nga Kina në Australi në Evropë dhe pjesën tjetër të botës, sipas Newsweek.
Ata hartografuan historinë gjenetike të infeksionit nga dhjetori deri në mars dhe gjetën tre variante të dallueshme, por të lidhura ngushtë – A, B dhe C.
Tipi A besohet të jetë varianti më i afërt me atë që u gjet në lakuriq dhe që mendohet se është gjenomi origjinal i virusit njerëzor.
Ky variant u gjet në dy pacientët kinezë dhe amerikanë, megjithëse versionet e mutuara të kësaj tende u raportuan në Australi dhe Shtetet e Bashkuara.
Ndërsa autoritetet australiane janë duke luftuar për të gjetur një kurë për virusin origjinal që u zhvillua nga kafshët, ata gjithashtu janë duke luftuar një mutacion të njohur si tendosje C.
Tipi A është më i përhapuri në Australi, megjithatë Tipi C gjithashtu është regjistruar në edhe në qytetin e Sidnej, sipas ekspertëve.
Analiza e shtameve tregoi se tipi A – virusi origjinal që u hodh te njerëzit nga lakuriqët përmes pangolins – nuk ishte më i zakonshmi i Kinës.
Përkundrazi Kina u godit më së shumti nga tipi B, i cili ishte në qarkullim edhe në prag të Krishtlindjes.
Tipi B ishte gjithashtu tendosja mbizotëruese në pjesë të mëdha të Mbretërisë së Bashkuar dhe Evropës.
Sipas Forster, tipi B ishte gjithashtu varianti që u gjet në shumicën e rasteve të infeksionit të raportuar në Ëuhan.
Hulumtimet sugjerojnë se ka pasur një “ngjarje themeluese” për llojin B në Wuhan.
Në biologji, një ngjarje themeluese është kur krijohet një popullatë e re nga një numër i vogël i individëve të tërhequr nga një popullsi e madhe stërgjyshore.
Sipas Dr Forster, deri në 17 janar, pothuajse të gjitha variantet e koronaviruseve të gjetura në Ëuhan ishin tipi B.
Studiuesit zbuluan se në Guangdong, një provincë rreth 500 milje larg Wuhan, shtatë nga 11 mostrat e gjetura tek pacientët ishin tip A.
Tipi C ishte një degëzim i tipit B, që u ndryshua nga tendosja sekondare dhe u përhap në Evropë dhe Australi përmes Singaporit.
Shkencëtarët besojnë se virusi – i quajtur zyrtarisht SARS-CoV-2 – po ndryshon vazhdimisht për të kapërcyer rezistencën e sistemit imunitar në popullata të ndryshme.
Të dhënat e mbledhura nga Dr Forster dhe ekipi i tij tregojnë se shpërthimi i koronavirusit fillimisht filloi diku midis 13 shtatorit dhe 7 dhjetorit.
“Kjo supozon një normë të vazhdueshme të mutacionit, e cila me sa duket nuk ka gjasa të jetë e vërtetë, dhe vlerësimi i kohës mund të jetë i gabuar,” u shpreh Forster për Newsweek.
“Por është supozimi më i mirë që mund të bëjmë për momentin, në pritje të analizës së mostrave të mëtejshme të pacientëve të ruajtur në spitale gjatë vitit 2019”.
Puna e botuar e akademikëve – e cila është ekzaminuar nga studiuesit e tjerë – gjurmoi vetëm mostrat e 160 pacientëve në të gjithë botën, përfshirë shumë nga rastet e para në Evropë dhe SH.B.A.
