Përmes një fjalimi të gjatë, përpara anëtarëve të Asamblesë Kombëtare të PS, të cilin ende nuk e ka mbyllur, kryeministri Rama po has vështirësi të thella për të argumentuar se pse shqiptarët duhet t’i japin një mandate të tretë Rilindjes.
Përtej batutave bajate për Ilirin, Monën e Lulin, që e kthejnë kryeministrin në një gaztor dhe ata që duartrokasin në kukulla me fije, tek fjalimi i Ramës sot vihen re problematika të mëdha në kuadrin viziv.
Çdo fjalë që shkoq kryeministri pasohet nga një frymëmarrje e rënduar, ndërsa gjestikulacionet e tij tregojnë qartazi nervozitet e paqartësi. Te Rama sot, ndryshe nga çdo fjalim para asamblesë apo fushate, dallohet fryma e një njeriu në mjerim që kërkon të shpëtojë veten dhe sektin e tij nga përgjegjësitë para shqiptarëve
Sigurisht bilanci skëterrë i këtyre 7 viteve e detyron Ramën të merret vetëm me batuta për kundërshtarin. Por këtë herë nuk pijnë ujë më as batutat e as brekushet. As timoni e as tepsia.
Kupa është mbushur dhe 25 prilli po pritet me padurim nga shqiptarët për të shporrur një herë e mirë sektin që rrënoi vendin.
