Janë një nga burimet më të rëndësishme të shtetit të Izraelit. “Femrat e hijes” së Mossad-it …
Nëse natën flemë të qetë, duhet ta falënderojmë ato. Nëse do ta fitojmë luftën e ardhshme botërore, një meritë të madhe do të marrin këto gra…
Siguria jonë e jetës kalon në duart e tyre, dhe pavarësisht se ato pjesën më të madhe të jetës e investojnë për vendin tonë, nuk do të lexoni për to artikuj në gazeta, nuk do ti shikoni as në televizion që të mund ti duartrokisni apo ti falënderoni për atë që bëjnë. Mirënjohja dhe lavdia nuk janë për to. Nuk do të arrini ti identifikoni sepse punojnë në mënyrë sekrete. Ato janë gratë hije. Mendjet e tyre ideojnë operacione të guximshme dhe të zgjuara që bëjnë diferencën mes suksesit dhe dështimit. Ato kanë aftësi improvizimi, kanë aftësi të jashtëzakonshme, kanë një arsenal të sofistikuar, zotërojnë disa gjuhë të huaja, kanë një intuitë psikologjike. Duhet të hyjnë në mendjen e tjetrit.
Këto femra punojnë në hije dhe janë agjentet operative të nivelit më të lartë të agjencisë inteligjente izraelite Mossad, një organizatë që nuk ka nevojë për prezantim, falë dinakërisë së saj dhe operacioneve kurajoze që ka bërë. Nuk cilësohet me kot si shërbimi sekret numër një në botë.
Ato jetojnë në kërcënimin e vazhdueshëm që mund ti humbasin jetët e tyre, familjen, por edhe lirinë. Ato zhduken nga shtëpitë e tyre, dhe rishfaqem nën identitete të ndryshme, fshihen, ecin krah për krah më armikun. Është e vështirë ta kuptojmë çmimin që duhet të paguajnë. Një spiune që kapet në një shtet armik, pëson tortura nga të rëndat deri tek ekzekutimi. Mossad ka një numër të madh agjentësh të punësuar në selinë kryesore të udhëheqjes, por forcat në terren janë të kufizuara. Në disa celula femrat përfaqësojnë 50 % të agjentëve aktivë, dhe ka njësi operative në drejtimin e femrave.
Edhe në njësitë më prestigjioze janë prezente agjente femra me aftësi të të jashtëzakonshme në përdorimin e armëve të më të sofistikuara. Të tjera punojnë në mënyrë sekrete për të lokalizuar armiqtë të tjerët duke survejuar, të tjera duke u marrë me operacionet finale e të tjera duke mbledhur informacione sekrete. Të dhëna që merren nga shtete të tjera, të dhëna që japin sinjale për nisjen e një lufte, kërcënime dhe sulme terroriste, informacione mbi planet sekrete të presidentit sirian Assad dhe presidentit iranian. Qëllimi është të zbulojnë planet e tyre taktike (ndonjë sulm terrorist) dhe strategjitë (armët nukleare).
Mossad kërkon me çdo mënyrë të bllokojë që në lindje çfarëdolloj aksioni të planifikuar kundër tyre: nga aktet terroriste e deri tek akordet ilegale, nga lëvizjet strategjike si programet e armatimit bërthamor të Iranit e deri tek furnizimi me raketa i Hezbollah dhe i vendeve armiqësore. Edhe nëse objektivi merr një drejtim tjetër, Mossad e ndjek.
Duken të gjitha si koincidenca, por pas kuintave bëhet një punë mjaft e madhe në mbledhjen informacionesh, analizë e tyre, në përfundim të cila nis aksioni i destinuar për të shuar rrezikun,
Agjentet femra bëjnë një jetë prej kameleoni. Një ditë mund ti shohësh duke ecur normalisht në rrugë të veshura me minifunde, një ditë tjetër të veshur si femra biznesi të klasit të lartë, dhe një ditë tjetër mund ti shikosh të transformuara edhe si shitëse ambulatore të veshura me lecka. Këto femra nuk kanë një zyrë: punojnë në terren. Janë femra të pastreha me kostum. Gjithnjë në rrugë, ndryshojnë vazhdimisht identitet, dhe gjithçka e bënë në vendet armike.
Puna e tyre është thellësisht fizike dhe e parashikueshme. Një agjente sekrete operative mund të kalojë pesë ditë dhe pesë net pa fjetur edhe për një minutë te vetme. Nuk duan që objektivin ta humbasin për asnjë mënyrë. Duhet të jenë gjithnjë në vrojtim, nuk duhet të përgjumen, dhe as të kapen. Ushtria izraelite përshkruhet nga karakteri dhe heroizmin mashkullor.
Por në Mossad, heroizmi femëror nuk është më pak i fuqishëm se ai mashkullor, ato prej gjeneratash punojnë në fshehtësi dhe prej vitesh këtyre femrave luftëtare u mohohet tu dalë emra si heroina në histori.
Shefi i Mossad: Femrat agjente janë më të të zonjat se agjentët meshkuj
Femrat janë treguar më superiore se burra. Këtë e konfirmon vetë shefi i Mossad Tamir Pardo, në një intervistë për të ‘Lady Globes’.
“Ne rekrutojmë persona me janë nivel të lartë inteligjence dhe kemi e kuptuar në bazë të aksione që agjentet femra janë më superior se kolegët e tyre meshkuj: njohja e terrenit nga e tyre është e shkëlqyer, ashtu si edhe analizimi i situatave. Ato i superojnë kolegët meshkuj në kapacitetet teknike, rezistencën në vuajtje, aftësinë për të bërë rolin që bëjnë si të vërtetë, dhe në disponitetin për ta lënë mënjanë egon e tyre”.
Flasin femrat super-spiune: “Ne flirtojmë, por kur vjen momenti që ata duan seks ne tërhiqemi”
Kur shumica e njerëzve mendojnë spiunë ndërkombëtarë, ata ndoshta imagjinojnë figura hiper-mashkullore të tilla si James Bond apo Jason Bourne. Por shërbimi i frikshëm dhe i fshehtë izraelit ka zhvilluar një racë të re me super-spiune- femrat joshëse të reja.
Dhe agjentët thonë se ‘çdo mjet është i vlefshëm“, kur është fjala për dredhinë e tyre femërore, s’ia ha qeni shkopin.
Bota kurrë nuk ka dëgjuar më parë nga spiunët femra të Mossad, të cilët kanë qenë vendimtare për disa prej triumfeve më të mëdhenj të agjencisë.
Por tani pesë prej tyre kanë folur për herë të parë, duke i thënë revistës izraelite Lady Globes, rreth jetesës së tyre të jashtëzakonshme që i bën ato të ndjehen “duke jetuar në një film”.
Vendosja më e dukshëm e talenteve të grave unike erdhi në vitin 1986, kur një agjente e joshi një ish-inxhinier bërthamor duke e futur atë në kurth që ai të kthehej përsëri në Izrael.
Një agjente e tanishme e quan veten Yael tregon për revistën se femrat shpesh kishin një avantazh mbi meshkujt, pasi ato kishin më shumë të ngjarë të besoheshin nga të huajt. ‘Një grua e qeshur e ka një shans më të madh të suksesit“. Një tjetër spiune, Efrat, i bën jehonë kësaj ideje, duke thënë: “Ne përdorim feminitetin tonë, sepse çdo mjet është i vlefshëm”
Por ajo shton se ka shumë gjëra që ajo dhe shokët e saj nuk do të bëni: “Edhe në qoftë se ne mendojmë se mënyra për të çuar përpara misionin është për të fjetur me shefin e stafit Ahmadinexhad, askush në Mossad do të na lejojë për ta bërë atë. “Agjentët e grave nuk janë përdorur për qëllime seksuale. Ne flirtojmë, por kur vjen momenti që ata duan seks ne tërhiqemi, ndërkohë që sekreti duhet të jetë marrë deri në ato momente.
Shefi i Mossad, Tamir Pardo i tha revistës se rreth gjysma e spiunëve të agjencisë janë gra, dhe tha se seksi i ndershëm ka disa avantazhe të dallueshme mbi agjentët meshkuj. “Gratë kanë një avantazh të veçantë në luftë të fshehtë për shkak të aftësisë së tyre për të multitask,” tha ai. “Në kundërshtim me stereotipet, ju shihni se aftësitë e grave janë superiore ndaj njerëzve në aspektin e të kuptuarit territorin, leximin e situatave, vetëdijes hapësinore. Kur ata janë të mirë, ata janë shumë të mirë. “
Flasin për herë të parë
Tashmë, për herë të parë në histori, pas tratativash të gjata dhe mjaft komplekse, arritëm të merrnim një leje speciale për të intervistuar 5 femra agjente të Mossadit, agjente të profilit të lartë. Të gjitha të intervistuarat kanë pozicionin e “komandantes” në Forcat e Mbrojtjes të Izraelit, kjo gradë është e barabartë me atë të kolonelit të gjeneralit të brigadës. Pra dhe njëherë për herë të parë në histori do të lexoni intervistat e agjenteve sekrete të shërbimit sekret më të aftë në botë.
Ti takosh është një surprizë me vete. Janë mjaft të ndryshme nga sa mund ti imagjinosh. Të gjitha, duhet nënvizuar kjo, janë nëna dhe me familje, dhe në të njëjtën kohe drejtojnë skuadra agjentësh në fusha të ndryshme si: përgjim, kontakte me etnitetet armiqësore. Agjentet që operojnë ne vendet armike janë të ekspozuara në rreziqe më të mëdha kundrejt atyre që operojnë ne vendet jo armiqësore…
Emrat e intervistuarve janë me pseudonime për sigurinë e jetës së tyre
Efrat: “Nëse do të bëja punën time ne një vend armik dhe nësë do të zbulohesha, jeta ime do të merrte fund. Por nuk është dhe aq ndryshe nga dikush që arrestohet në një vend mik dhe e kalon tërë jetën në burg. Gatishmëria për të qenë e gatshme të sakrifikohesh për të mirën e vendit tonë është diçka që na bashkon të gjithëve”.
Efrat është zëvendës shefe në një divizion, komandantja femër e rangut më të lartë në brendësi të Mossad. Ka pasur nën komandën e saj diplomatë ushtarakë të elitave luftuese e deri tek pilotët luftues. Gjatë një misioni ka njohur burrin që më pas u bë bashkëshorti i saj. Çifti, gjithnjë në shërbim aktiv, ka tre fëmijë. Për rezultatet e arritura ka marrë “l’Israel Security Prize”, çmim për sigurinë e Izraelit.
Yael: “Agjentet femra të Mossad, që kryejnë punën e tyre në një vend jashtë shtetit të Izraelit, në çfarëdolloj vendi të janë, në çfarëdolloj kushtesh atmosferike, edhe nëse kanë një fëmijë të sëmurë, e dinë që po e vënë jetën e tyre në rrezik për lirinë e vet”.
Në brendësi të organizatës, Yael është një legjendë (thonë për të: kjo vajzë ka qenë në çdo cep të Tokës dhe i ka përfunduar misionet operative me trimëri të madhe, si vetëm fare, si në brendësi të skuadrës, për shumë vite. Asaj i atribuohen operacione të jashtëzakonshme në fushën e inteligjencës). “Kam punuar fort për të vazhduar shërbimin operative edhe pasi u bëra mama”, tregon ajo. “Më përpara kur hyra në Mossad, kur bëheshe nënë bëheshe transferoheshe si ndonjë lloj bime e shtëpisë. U deshën shumë vite që të pranonin kërkesën time për të më dërguar në shërbim aktiv jashtë vendit. Komandanti më thoshte: Nuk jam i gatshëm të marr përsipër përgjegjësinë e kthimit në shtëpi të një nëne”.
Shira: “Nuk është e lehtë të rekrutosh femra izraelite për Mossad-in. Kur vijnë të sapomartuara, rezistenca në familje është frekuente. Kur partneri i tyre bie dakord, nuk e dinë se ç’po bëjnë. Ose kërkojnë të vënë limite të pamundura”.
Janë të bërë të forta dhe të ashpra
Vitet e fundit, femrat kanë arritur pozicione mjaft të larta në brendësi të Mossad. Femra me pozicionin më të lartë ka qenë zëvendës drejtore nën drejtimin e Shabtai Shavit, që ishte drejtor i përgjithshëm i Mossad nga vitet 1989 deri në 1996. Falë eksperiencës, organizata e kuptou që falë kontributit specialë dhënë nga femrat tani kërkojnë ta forcojnë praninë femërore brenda organizatës.
Si ju ka ndryshuar kjo eksperiencë ekstreme?
Ella: Me kalimin e kohës jemi bërë më të forta, më të ashpra, dhe ky realitet më shqetëson. Standardi këtu është i lartë. Nëse tregohesh hezituese për ndonjë gjë, atëherë gjithçka bëhet copash”.
Ella është 38 vjeçe dhe ka tre fëmijë. “Kur lë pas vetes të gjitha gjërat e bukura, si ngrohtësinë e shtëpisë, dhe shkoj e vë jetën time në rrezik duke lënë burrin dhe fëmijët duke fjetur të sigurtë në shtratet e tyre, ndjej që sytë e mi mbushen më lot dhe në fyt kamë një ngërç. Kur krahasoj rehatinë e shtëpisë time me rrezikshmërinë e aksionit ndihem keq në zemër. Kur gjatë festës së Lag Ba’omer (festë izraelite) lashë detyrat e mia operative për vetëm pak orë për të qëndruar pranë fëmijëve. Isha e vetmja grua në atë festë e veshur me taka, dhe i thashë vetes nga ana tjetër që me shumë mundësi isha edhe e vetmja nënë që isha nën shërbimin e Mossad. Për mua të jem pjesë e organizatës përfaqëson një privilegj shumë të madh. Do të thotë që më është dhënë një nder i madh, dhe njëkohësisht një përgjegjësi e rëndë”.
Shira: “Është si të jetosh në një film, gjithnjë në formë. Është çmenduri. I them vetes: Është e pabesueshme që unë po e bëj këtë. Kam menduar që vetëm Superman- mund t’ia arrinte, njerëz vërtet specialë. Papritmas më ndodh ta gjej veten në aksione që shikohen vetëm në filmat e spiunazhit. Është eksperienca më mahnitëse e jetës. Çdokush që ka mundësinë ta bëjë, duhet ta provojë”.
Ella: “Merrni parasysh një film spiunazhi me kualitet që të ketë dhe aksion. Ato që shikoni në filma, madje edhe më tepër se aq, ndodhin vërtet në jetën tonë, madje në mënyra edhe më të vështira. Po jetoj një film që akoma nuk është xhiruar. Kam marrë pjesë në aksionet më të vështira që ju zakonisht i shikoni në kinema. Në një film aksioni zgjat vetën pesë minuta, të tonat zgjasin me mua. Është një sfidë, si nga këndvështrimi fizik, por edhe nga ana intelektual dhe emocionale. Në kokën tënde je e përqendruar vetëm në luftë me armikun. Mendon si të kalosh vështirësitë dhe të bësh të pamundurën”.
Efrat: “Na kanë mësuar se asgjë nuk është e pamundur. Ekziston vetëm një situatë që ende nuk i kemi gjetur një zgjidhje: dëshira për të kaluar limitet tona për të qenë çdo ditë më të mirët dhe për të bërë çdo ditë atë që quhet “e pamundur”, dhe që të pëlqejë. Se nëse nuk të pëlqen, nuk mund ta bësh dot”.
Nirit: “Në familjen time nuk arrijnë ta kuptojnë motivin, që pikërisht kur morat doktoraturën, vendosa të braktis gjithçka dhe ti dedikohem misioneve të Mossad-it”.
Yael: “Kur më rekrutuan më thanë: ‘Është një punë që asnjë parashutist apo pilot i Forcave Ajrore nuk është i aftë ta bëjë, në mënyrën që ti mund ta bësh’. I pyeta: Për çfarë bëhet fjalë? Dhe përgjigja e tyre ishte: ‘Ti do të jesh syri i Izraelit në shtetet armike’. Isha e eksituar: në ato fjalë zbulova një oportunitet të jashtëzakonshëm”.
Ju vini në rrezik jetët e juaj, duke kaluar sakrifica të madhe, duke paguar nja çmim mjaft të kripur, por asnjë nuk është në dijeni të asaj që bëni. Si ndiheni për këtë?
Yael: “Është e vështirë. Në fakt jetojmë në një shoqëri që është e themeluar në aparencë, ku të gjithë e thonë atë që bëjnë, të gjithë me përjashtimin tonë”.
Nirit: “Është diçka që bën të ndihemi njerëz me vlera, pra nuk është e nevojshme për konfirmimet nga jashtë. Arrin të jetosh duke kuptuar që puna që po bënë është më e mira e mundshme, edhe pa pasur nevojë për falënderime nga ana e shoqërisë”.
Shira: “Duke qenë kundër me atë që afirmuat në pyetjen tuaj, për mendimin tim, kjo është një punë me komponentë të lartë egoizmi. Ndihem që jam në vendin më të mirë që eksiton. Më është rritur besimi në vetvete. Para se të vija këtu autostima ishte shumë e vogël. Nëse më përpara hyja në vend ku kishte të tjerë persona i shtrëngoja fort dorën burrit tim, por pasi kalova procesin e seleksionimit, siguria brenda meje është rritur në shkallë mjaft të larta. Kjo punë të ndryshon radikalisht personalitetin. Tani në çdo fushë nuk ndjej ankth. Tani e kam mjaft të lehtë të marr vendime dhe të bëj të ndihet zëri im”.
Gjendeni në situata të tmerrshme. Si ia bëni të mbani larg frikën?
Efrat: “Na mësojnë ta largojmë ankthin sa më shumë të jetë e mundur. Në mes të një aksioni nuk jemi të fokusuara tek frika, por si t’ia arrish sa më mirë të përfundosh aksionin me sukses, përndryshe frika bëhet paralizuese”.
Nirit: “Frika është një formë mbrojtjeje. E di që ke përballë një kërcënim dhe duhet ta kalosh, frika të pengon të ndërmarrësh aksione idiote. Siguria jote bazohet se i ke mësuar se si të përballosh
Si bashkëjetoni me vrasjet?
“Ushtarët a nuk dalin hapur dhe qëllojnë? Edhe ne jemi në një ushtri. Edhe pse në hije, jemi një ushtri. Shkojmë në vende ku ushtria nuk mund të shkojë. Jemi linja e parë e mbrojtjes së vendit”.
Nuk keni mundësi ti ndani me njerëzit e afërt eksperiencat ekstreme që kaloni. Është diçka që iu çmend kjo?
Yael: “Ka eksperienca të cilat mund ti ndaj me burrin tim, por ka edhe nga ato që deri më sot nuk i kam ndarë me asnjë. Siguria e vendit tim është në duart e mia dhe nuk mund të flas për informacione që mund të jenë të rrezikshme. Nuk do të dalin nga goja ime për asnjë arsye në botë”.
