Kreu i grupit të LSI-së, Petrit Vasili, nuk sheh krizë konsensusi për ligjet që lidhen me reformën në drejtësi. Në studion e Ora News, Vasili u deklarua optimist për mirëkuptim mes palëve, ndërsa theksoi se roli i ndërkombëtarëve nuk do të preket. Neni 13 në ligjin për Prokurorinë Speciale që sipas opozitës dhe shoqatave të mediave cënon lirinë e medias, shihet si i papranueshëm për LSI, por Petrit Vasili nuk dëshiron të bëjë asnjë koment tjetër.
Vasili duket se reforma në drejtësi vazhdon që të jetë akoma temë ditore. U kalua me konsensus, por çfarë do të thotë diçka e tillë?
Kalimi me konsensus ishte absolutisht një moment kyç në jo vetëm politikën shqiptare, por në të gjithë politikën e vendit, për arsye se bëhej fjalë për një reformë shumë të rëndësishme, jetike për një mijë gjëra që kishin rrjedhur dhe që kishin krijuar një mosbesim shumë të madh në sistemin e drejtësisë dhe për pritshmëritë e larta të shqiptarëve lidhur me këtë reformë. Pikërisht për këto arsye, konsensusi ishte finalizimi i këtij veprimi të madh politik dhe ishte besoj e vetmja mënyrë për ta mbyllur në mënyrën e duhur këtë proces të rëndësishëm pasi po ndërmerrnim një operacion shumë të thellë në Kushtetutën e vendit, por me një Kushtetutë që për nga cilësia, absolutisht është Kushtetuta më e mirë që kemi pasur. Mund të thuhet pa asnjë hezitim që Kushtetuta e vitit 1998 për soliditetin, për ekuilibrat e brendshme që kishte, por edhe për konsultimin shumë të madh dhe mënyrën se si u ndërtua, ishte absolutisht një Kushtetutë shumë e mirë. Dhe në njëfarë mënyre ne po largoheshim nga një standard i lartë, por për nevoja të mëdha të sistemit të drejtësisë i cili ndër vite kishte pasur një tronditje ku politika kishte pasur një ndikim shumë të madh në tronditjen e sistemit, duke qenë shumë ofensive ndaj këtij sistemi drejtësie, dhe pikërisht për këtë arsye të madhe duhej të kishim një konsensus, një mirëkuptim për këtë operacion kaq të fortë që po ndërmerrnim mbi një Kushtetutë kaq të mirë.
Së dyti, së bashku me konsensusin, ne ofruam si një garanci të këtij konsensusi, pra jo thjesht dhe vetëm një vullnet politik i cili u formësua në sallën e parlamentit dukshëm, por edhe një faktor tjetër të rëndësishëm. Pra faktori ndërkombëtar, që do të thoshte ne po e preknim Kushtetutën, po marrim një operacion shumë të thellë, por po u japim një garanci shqiptarëve që kjo Kushtetutë dhe këto ndryshime nuk do të kenë fatin e mjaft ligjeve apo mjaft nismave ligjore të miratuara vite më parë, por do të kenë një zbatueshmëri tepër të lartë që do të formësojë këtë reforma e cila do të projektohet për 30 vitet e ardhshme të Shqipërisë. Pra, është një çështje që zgjidh problemet për një kohë të gjatë, jo në rikthimin negativ që ka ndodhur në të shkuarën dhe ky faktor ndërkombëtar, me paanshmërinë e tij, por dhe meprofesionalizmin e lartë, të cilat sigurisht do të duhet t’i garantojë, bënte përfundimisht që t’u themi shqiptarëve që ndërmorëm një operacion shumë të thellë konsensual, pra ku të gjithë u ndërgjegjësuam që po e marrim këtë përgjegjësi të lartë për të prekur Kushtetutën e ’98-s. Por njëkohësisht kemi dhënë dhe një garanci për mendimin tim, por dhe tashmë konsensual të politikës, solide siç është, asistenca e mbështetjes ndërkombëtare për hir të dy arsyeve të mëdha: paanshmërisë dhe profesionalizmit të lartë që ata ofrojnë. Pra, që garantojnë që kjo Kushtetutë do të ketë një zbatueshmëri shumë efikase. Ndaj dhe ky aksion ka finalizuar duke ecur në këto dy rrugë që bëjnë që ne të jemi optimist që kjo do të ketë një fat të mirë, jo vetëm për vendin, por për çdo shqiptar.
Nga analiza që ju bëni duket sikur modestisht ju e tejkaloni atë rol që LSI ka qenë kontribut kryesor në çështjen e konsensusit?
LSI ka qenë saktësisht në profilin e saj të spikatur, në atë individualitet që ajo tashmë e ka skalitur në politikën shqiptare, për të ecur në rrugën e konstruktivitetit dhe jo të konfliktualitetit. Dhe konsensusi ishte mësimi i madh i fitores së konstruktivitetit mbi konfliktualitetin dhe mbi debatin agresiv i cili vetëm ka ricikluar probleme pas problemesh, i ka rënduar problemet dhe nuk i ka zgjidhur asnjëherë. Kështu në këtë piikë, besoj se LSI u demonstrua e tillë dhe i tërë veprimi politik, sigurisht i udhëhequr nga Ilir Meta si Kryetar i Parlamentit në atë rast, por njëherazi edhe Kryetar i Lëvizjes Socialiste për Integrim, eci në këto shina. Mirëkuptimi i gjerë që duhej realizuar dhe që u realizua nëpërmjet konsensusit, ishte kredo e LSI që ditën e parë kur reforma startoi, pasi qëndrimi ynë ka qenë shumë i qartë si Lëvizje Socialiste për Integrim dhe qëndrimi i z. Meta brenda dhe jashtë vendit: Një reformë konsensuale dhe sipas Venecias. Këtij qëndrimi konsenguent, pra pa lëvizur asnjë presje nga ky qëndrim, i është bërë shërbimi qoftë me sjelljen me maturi në Komisionin e Posaçëm, qoftë në qëndrimet e mëdha politike, qoftë në qëndrimet publike, qoftë edhe në raportin intensiv me faktorin ndërkombëtar. Pra konsensusi sipas Venecias ishte dhe ky finalizimi dhe në këtë profil LSI ishte pikërisht aty.
Meqenëse jemi te konsensusi dhe te vazhda e kalimit të reformës në drejtësi e cila duhet të shoqërohet me paketën e ligjeve që konsiderohet paketa e emergjencës, të martën është thirrur Konferenca e Kryetarëve për të përcaktuar seancën e jashtëzakonshme që do të merret me kuadrin. Kur do të kemi një seancë plenare?
Sigurisht këtë do ta vendosë Konferenca e Kryetarëve. Është shumë e rëndësishme që u thirr një Konferencë Kryetarësh e tillë, jo thjesht dhe vetëm si veprim zyrtar për çështjen, por edhe për t’i bërë të qartë shqiptarëve që kjo reformë do të ndiqet me konsenguencë, që çdo ditë është e çmuar dhe që çdo afat që lidhet me zbatimin e saj, por dhe me objektivat e integrimit europian, pasi është shumë e lidhur me integrimin europian. Gjithashtu edhe me ato afate që lidhen me mundësimin e asistencës së ndërkombëtarëve sepse lidhet me një mbështetje të rëndësishme ndërkombëtare, financiare dhe profesionale që lidhet me këtë, do të realizohen në kohën e duhur. Nuk do të ketë besoj pas një konsensusi të tillë asnjë tolerancë në kuptimin e mirë të fjalës për të humbur kohë të çmuar apo për të humbur momentin e rëndësishëm politik dhe konsensual dhe për ta shndërruar atë në një produkt siç janë shtatë ligjet që janë shumë të rëndësishme, por që do të pasojnë edhe me ligje të tjera, por që këto janë jetike, dhe në mënyrë të veçantë Vetting-u, për të dhënë mesazhin që ky konsensus ishte i qëndrueshëm, prodhon rezultate konkrete dhe reforma do të ecë me shpejtësi dhe me cilësi të lartë. Shpejtësia dhe cilësia e lartë janë pikërisht dhe rrugët ku reforma do të ecë tashmë.
Ndalemi te Vetting-u. Ju jeni anëtar i Komisionit për Reformën në Drejtësi, a mendoni se mund të arrihet konsensusi me Partinë Demokratike për këtë projektligj?
Reforma në drejtësi u miratua me emergjencë. Megjithatë ende edhe sot e kësaj dite duket se po ngelet e pazbatueshme. Presidenti nuk arriti që të hidhte shortin e KED-s.
Nesër Kryetari i Kuvendit është në afatet e fundit. E shikoni problematike këtë situatë?
Kjo ishte një reformë e madhe dhe me shumë reflektime në Kushtetutë. Jo vetëm në thellësinë e tyre, por edhe ne gjerësinë e tyre sepse bëhej fjalë për dhjetëra ndryshime. Gjithë ky proces i madh mund të kishte probleme në rrugë e sipër, çështje afatesh etj. Por besoj se ky vullnet shumë i gjerë, konsensual që mbizotëroi në hartimin dhe miratimin e këtyre ndryshimeve shumë të rëndësishme, besoj se do t’i zgjidhë me lehtësi dhe pa probleme sepse fryma e mirëkuptimit ekziston edhe në këto çështje. Nuk shikoj asnjë problem dhe çdo lloj ekzagjerimi, do të ishte një ekzagjerim artificial dhe i panevojshëm.
Unë e shikoj me optimizëm dhe këtë çështje dhe nuk e shikoj që kemi krizë konsensusi për Vettingun pasi korniza se ku qëndron Vetting-u janë përcaktuar në Kushtetutën e vendit, tashmë të ndryshuar. Ai ka qenë momenti kyç, ai ka qenë momenti delikat për të gjetur mirëkuptimin. Ligji zbërthen në detaje më të imta elementët thelbësorë që ndodhen në Kushtetutën e vendit. Ndaj konsensusi i realizuar atje ka qenë një konsensus i vështirë. Këtu bëhet fjalë për një mirëkuptim lidhur me përcaktimet dhe me formulime. Për mua kemi një konsensus të qartë për Vetting-un, kemi disa elementë të cilët saktësohen po dhe asistenca ndërkombëtare sigurisht është e dobishme. Unë kam parë një reflektim të rëndësishëm edhe përsa i takon vërejtjeve të Partisë Demokratike. Shumë vërejtje të PD-së që kishin të bënin me ligjin kanë gjetur reflektim dhe EURALIUS-i e ka paraqitur me shkrim. Ka disa momente të cilat janë ta paprekshme siç është roli i Misionit Ndërkombëtar të Monitorimit, roli i institucioneve të tjera si ILDKPKI apo të tjera të cilat tashmë janë përcaktuar mirë dhe raporti i tyre me ligjin e Vetting-ut, dhe përgjigja e EURALIUS-it besoj se ka qenë një përgjigje e bazuar dhe e argumentuar. Jemi në kufijtë e një mirëkuptimi të arritshëm pa probleme.
Në rastin më të keq, a mund të zgjidhni një procedurë ekstra kushtetuese, gjithmonë me konsensusin e palëve?
Besoj se kur ka konsensus, zgjidhjet brenda Kushtetutës gjithmonë, sipas procedurave që teknicienët e fushës sugjerojnë, mund të arrihet. Besoj se vullneti është i fortë për të ecur reforma përpara. Ky vullnet e gjen rrugën dhe për këto çështje që janë çështje afatesh apo çështje që s’më duken kaq të rëndësishme.
Ndalemi pak te neni 13, një nen ishte në ligjin e prokurorisë speciale dhe që ka ngacmuar edhe opinionin publik. Një nen i tillërezulton se ekziston dhe në ligjin për prokurorinë. Është diskutuar në komision, LSI ka qenë pjesë, por është kaluar pa debat. A do të kërkohet ky kufizim të paktën nga ana e LSI që të ketë një riformulim të tij?
Lidhur me këtë çështje unë po e rimarr një qëndrim timin si Kryetar i Grupit Parlamentar të Lëvizjes Socialiste për Integrim, të cilin e kam mbajtur pak ditë më parë, ku kam thënë që përcaktime të cila që kufizojnë lirinë e shprehjes dhe në mënyrë lirinë e veprimit të mediave, i kam cilësuar qartë dhe prerë si të papranueshme. Kam deklaruar gjithashtu që ne do të kërkojmë prerë që të tilla përcaktime të mos ekzistojnë në ligj. Për ne zhvillimi i demokracisë, zhvillimi i lirive në Shqipëri është i paçmueshëm dhe i patjetërsueshëm. Pasi ne vijmë nga një histori e dhimbshme diktatoriale dhe çdo lloj nuance apo reminishence që na rikthen në atë kohë, është një nga dëmet më të rënda që mund t’i bëjmë ne demokracisë. Besoj se një nga gjërat më të çmuara që kemi fituar në këto 25 vite pluralizëm, ka qenë liria e shprehjes. Dhe kjo është një gjë që nuk mund të cenohet. Një dimension të cilin nuk mund ta humbim dhe nuk mund ta cenojmë, pasi është dhe një mekanizëm kontrolli, pra të atij kontrolli jo qeveritar, kontroll që sigurohet nga një sy tjetër i pavarur siç është media. Këtë liri nuk duhet ta humbim. Thënë e gjithë kjo, besoj se ka të gjitha mundësitë për një reflektim. E shoh të qartë dhe të lehtë pse jo një reflektim të tillë. Nuk ka qenë një përcaktim i tillë kur ky projektligj ka kaluar në komision, sepse ky projektligj ka kaluar në komision. Dhe debati për këtë nen nuk ka ekzistuar fare për këtë çështje. Njeriu i vetëm nga anëtarët e komisionit që ka bërë debat kam qenë unë. Kisha një shqetësim, që neni ishte shumë i gjatë dhe kishte disa pika që nuk qëndronin. Madje gjeta mirëkuptimin e plotë të anëtarëve të tjerë të komisionit për t’i hequr dy pika të tjera në nenin e pavarësisë së prokurorëve dhe njëkohësisht për ta bërë një nen sa më të qartë, pa ekzagjerime të një pavarësie të jashtëzakonshme, etj, etj. Por nuk është folur fare në asnjë rast për të bërë shtesa të kësaj natyre. Kështu që besoj se në mbledhjen më të afërt të komisionit kur do të diskutohet pikërisht ky ligj, që në tërësinë e vet është përpiluar mirë. Është përpiluar me asistencën e OPDAT-it, ka qenë një punë kryesisht e OPDAT-it ligji për SPAK-un dhe Byronë e Hetimit. Është arritur një ligj i mirë, pozitiv dhe i rëndësishëm. Besoj që ky reflektim do të jetë i lehtë, por do të insistojmë që të ndodhë.
E shihni këtë si një tentativë për të censuruar median?
Nuk dua të jem negativ në vlerësimet e mia, sepse jam i prirur që me konstruktivitet ne të ecim përpara dhe të kemi ligjin e duhur, pastaj motivet apo arsyet nuk janë as qasja ime në politikë. Për mua e rëndësishme është produkti. Pra të kemi një ligj të pastër që nuk krijon asnjë lloj shqetësimi, në mënyrë të veçantë për ushtrimin e lirive themelore, siç është liria e shprehjes.
Gjatë debatit dhe diskutimit për reformën në drejtësi u pa një ftohje në marrëdhënien mes PS dhe LSI. Si është sot kjo marrëdhënie z. Vasili?
Të them të drejtën, për këtë çështjen e ftohjes së marrëdhënieve, unë kam pasur edhe mundësinë dhe privilegjin të jem pikërisht edhe nëstudiot e “ORA NEWS”, po në kohë vere, dhe një pyetje me të njëjtat nuanca më është drejtuar edhe më parë. PS dhe LSI kanë një marrëveshje politike, që teston veten në sallën e Parlamentit dhe në veprimin e përbashkët qeverisës. Edhe veprimi parlamentar por edhe veprimi qeverisë kanë qenë në sinkron. Ju më thoni ka pasur ditë me shi në gusht dhe do të hapë koha prapë ose do të ketë shi prapë, këto janë për mua qëndrime meteorologjike, por nuk janë qëndrime politike. Kështu që kjo është një marrëdhënie që ecën mbi një marrëveshje politike të cilën LSI e ka respektuar dhe e respekton siç është në dimensionin e saj, që korrektesa ndaj marrëveshjeve të jetë një dimension i patjetërsueshëm i LSI-së, ka qenë është dhe do të mbetet. Një LSI e cila nuk është korrekte apo u ikën marrëveshjeve nuk do të ekzistonte.
Në shtator nis edhe sezoni i ri politik. A mendoni se qeveria duhet të ketë një përqasje tjetër ndaj qeverisë, ndoshta edhe një rishikim të kabinetit qeveritar?
A duhen shtuar impulset e reja. Të gjitha vlerësimet për performancën e qeverisë janë atribut i Kryeministrit të vendit. Dua të jem korrekt për faktin se cili është ai që i ka atributet. Opinioni im personal si një njeri që merret me politike është që nuk duhet të kemi kurrë vetëkënaqësi në qeverisje. Pasi Shqipëria ka probleme shumë, shqiptarët kanë probleme shumë e më shumë dhe një qeverisje ideale dhe optimale përsëri nuk do të ishte në gjendje t’u jepte zgjidhje atyre problemeve, por edhe pritshmërive të larta që shqiptarët kanë. Ndaj sensi i pakënaqësisë me veten dhe sensi i përmirësimit të vazhdueshëm e të palodhur, dhe i një pakënaqësie në kuptimin më të mirë të fjalës sistematike për qeverinë, besoj se do të ishte sensi më realist që mund të na çonte te rezultatet gjithmonë e më të larta në qeverisje dhe për t’u afruar sadopak atyre pritshmërive që njerëzit kanë. Kjo është qasja ime për qeverisjen. Do të këshilloja çdo njeri që punon në qeveri dhe këdo që është në qeverisje që ta shikonte po me këtë ndjenjë, të moskënaqurit dhe të vetëkënaqurit qoftë edhe një moment të vetëm. Vetëkënaqësitë e mëdha janë fundi i qeverisjes.
Po vetë LSI-ja sa e kënaqur është me qeverisjen?
Ka pasur në fakt kritika nga ana e saj… LSI nuk ka pasur kritika, LSI ka sugjeruar që gjithkund ku ajo ka parë një problematikë që ka mundësi të zgjidhet më shpejt, të ketë një performancë më efektive, të ketë një komunikim më të drejtpërdrejtë me njerëzit të cilët presin për të qenë gjithnjë e më të qartë edhe për reformat që ndërmarrim, të cilat duhen shpjeguar, apo edhe për të mirat dhe pasojat negative që prodhojnë, kemi thënë dhe kemi bërë shumë mirë që kemi thënë pasi të gjitha mazhorancat të cilat korrigjojnë vetveten në mënyrë sistematike kanë gjithmonë e më shumë rezultate pozitive. Të gjitha mazhorancat që janë konformiste dhe oportuniste vetëm dëmtojnë dhe rrënojnë veten e tyre, por nuk ecin përpara, as qeverisja e vendit e as ato vetë.
Ndalemi te zgjedhjet në Bashkinë e Dibrës. Kandidatura e Muharrem Ramës është një zgjedhje konsensuale e dalë nga kjo mazhorancë?
Sigurisht është një kandidaturë që mbështetet politikisht për ato zgjedhje lokale që zhvillohen në Dibër. Zgjedhje aksidentale mund të konsiderohen pasi kështu u prodhuan dhe besoj që ajo marrëveshje që ekziston mes PS-së dhe LSI-së mes degëve tona lokale do të aplikohet sigurisht e korrektesë dhe do të ndjekë atë problematikë për t’i kryer dhe zgjedhjet që mbahen atje.
Si i shikoni zgjedhjet atje?
Realitete lokale, unë e kuptova që vera ishte me probleme, kërkonte patjetër evenimente, por janë zgjedhje lokale dhe duhet të trajtohen si të tilla. Gjithmonë ngatërrimi i gjërave të kufizuara të pjesshme brenda një komunitetit të caktuar me problemet e mëdha kombëtare të vendit besoj që është një qasje e gabuar. Kemi disa çështje të mëdha për të ndjekur, reforma në drejtësi është një prioritet madhor, reformat në fushën e qeverisjes. Zgjedhjet janë atje, janë një realitet, mund të ndodhin edhe diku gjetkë, sepse kjo është dinamika. T’i trajtojmë si të tilla dhe të shpenzojmë aq energji sa meritojnë një palë zgjedhje lokale. Do të doja të ndalesha për një moment te këto zgjedhje. Edhe përfaqësuesit e opozitës i kam pyetur a e shohin ata si një test këto zgjedhje. Vetë mazhoranca a e sheh si një lloj testi për të testuar opinion publik se si e ka drejtuar vendin? Për opozitën është një test, për mazhorancën nuk është një test. Janë zgjedhje lokale, kushdo që përpiqet ta trajtojë si test është në të drejtën e tij ta bëjë këtë. Por nuk mund ta kthehem dot një problem lokal në një problem kombëtar.
Është një sfidë e humbur. Bashkëpunimi në zgjedhjet e pjesshme në Dibër do të përcaktojë edhe koalicionin e ardhshëm qeverisës PS-LSI?
E thashë edhe një herë tjetër, pavarësisht nga breshëria e pyetjeve për zgjedhjet e Dibrës, është në problem i vogël dhe i kufizuar atje. Duhet të zgjedhim një drejtues të ri të pushtetit vendor atje. Do të kryhet kjo detyrë. Për ato zgjedhje unë kam vetëm një merak të themi. Është një test që zgjedhjet atje të jenë sa më korrekte, ndjekja e procedurave, shembujt të ri për aftësimin, për të bërë sa më mirë numërimin e votave, etj., pra për të krijuar një lloj mekanizmi automatik sa më të mirë në zhvillimin e zgjedhjeve. E shikoj më tepër në këtë drejtim, si një ushtrim elektoral për procedurat se sa një ushtrim politik.
Përtej zgjedhjeve në Dibër, PS dhe LSI do të jenë bashkë në zgjedhjet e ardhshme të përgjithshme, apo është herët ende për të folur në lidhje me këtë çështje?
Përpara çdo gjëja tjetër PS dhe LSI kanë një marrëveshje me njëra-tjetrën dhe me zgjedhësit shqiptar për një program 4-vjeçar dhe kanë goxha punë të mëdha akoma për të ecur me reforma të rëndësishme në fushën e qeverisjes dhe për të ndjekur si mazhorancë reformë në drejtësi. Pa u dhënë përgjigje këtyre çështjeve të mëdha nuk mund të flasim për zgjedhje të cilat ndodhin pas një viti, por është një vit i gjatë me probleme të mëdha. Duhet të mos shpërqendrohemi absolutisht nga këto probleme kaq të mëdha, pasi shpërqendrimi na bënë të humbasim mbështetje të madhe ndërkombëtare, ecurinë e rëndësishme të reformave ekonomike që duhet t’i prijnë procesit të reformave dhe janë pikërisht ato që shqetësojnë shqiptarët. Çështja se si konkurrohet në vitin 2017 nuk është një çështje që shqetëson shqiptarët.
Dua të prekim pak çështjen e reformës zgjedhore, edhe kjo një reformë tejet e rëndësishme. Çfarë po ndodh me këtë reformë për hir të së vërtetës?
Reforma zgjedhore ka filluar në kohën e duhur. Ndërsa reforma në drejtësi kërkonte energji të jashtëzakonshme edhe energji të mëdha politike, por edhe energji të karakterit organizativ dhe nuk mund të kishte një fokus të ri të reformës zgjedhore ndërkohë që kishim një problem kaq madhor siç ishte reforma në drejtësi, një reformë që bëhet për 30 vitet që vijnë. Reforma zgjedhore ne kemi pasur vazhdimisht. Reforma zgjedhore nuk është një lajm, ne kemi pasur reforma të njëpasnjëshme, ndryshim sistemesh zgjedhore, nga mazhoritar, të përzierë sot kemi proporcional. Reforma zgjedhore është e lidhur me një listë detyrash që OSBE/ODHIR, janë të karakterit mirëfilli teknik, të cilat duhet të reflektohen brenda të gjithë mundësive. Nuk e shoh si një reformë problematike, pasi dhe ushtrimi për të arritur konsensus edhe në reformën zgjedhore është një ushtrim i fituar sepse të gjitha reformat zgjedhore me konsensus kanë kaluar. Dhe besoj që sigurisht duhet shpejtuar, por është një reformë e një natyre tjetër dhe për mua, nuk do më keqkuptojë kushdo që më dëgjon, është një reformë rutinore, pasi është e 7-ta apo i 8-të ligj zgjedhor që ne ndryshojmë dhe përmirësojmë.
Edhe Komiteti i Helsinkit ka kërkuar që të ketë një përshpejtim të këtij procesi…
Padyshim, në fillim të shtatorit do të rimerret si çështje me ritme shumë të shpejta. Tani që reforma në drejtësi ka hyrë në një rrugë të re në bazë të ndryshimeve kushtetuese sigurisht është një reformë e futur në shina, edhe reforma zgjedhore ka të gjitha mundësitë që të ndiqet pa vështirësi. Shqipëria për hir të së vërtetës ka pasur gjithmonë një legjislacion të mirë, problemi ka qenë gjithmonë zbatueshmëria. Sot kemi një reformë në drejtësi që ju e thatë me të drejtë, tejkaloi një Kushtetutë që për nga standardet ishte shumë e mirë.
A mendoi se kjo Kushtetutë do të ketë zbatueshmëri, nuk do të mbetet vetëm në letër?
Arritja e një konsensualiteti të jashtëzakonshëm të plotë dhe garancitë ndërkombëtare me një mbështetje të direkte aktive të njohur në Kushtetutë, një mbështetje e paanshme dhe e një niveli të lartë, besoj që na bëjnë shumë optimist që do të kemi një reformë që zbatohet dhe që është një reformë jetëgjatë.BW
