Nga Alba KEPI
Paguani tani për “t’u mbyt” me 50 gradë mes pritjes, vonesës, shtyrjes, trafikut, djersës, mos korrektesës, vjedhjes e stresit…
Një grua ulur pranë meje, (që i qëndroj si shtyllë mbi sup), ulëret se kërkon të hapen dritaret pasi ajri i kondicionuar nuk funksionon, një tjetêr thotë se doli e rregullt nga shtëpia e përfundoi sikur ka rënë në pus nga djersitja, një nxënëse që sapo kishte dhënë provimin e matematikês tek shkolla Fan Noli, më kêrkoi që me erashkën time ta freskoja pak se po i merrej fryma. Shyqyr që tek 9 katshet u ulëm më në fund të dyja dhe e mori veten.
“Si shkoi provimi zemër?
-Shumë mirë.
Në cilin gjimnaz do shkosh?
-Te Samiu!
– Vërtetë? Sa mirë dhe une aty e kam bërë gjimnazin. Ka qënë më i miri para shumë vitesh.
– Po dhe sot prandaj po e zgjedh.
-Cfarë të pëlqen të studiosh?
– Dua të bëhem doktoreshë si tezja.
– Bravo zemër. ”
Në cdo ndalesë njerëz që shtyjnë për të hipur se autobuzi i rradhës nuk dihet se kur vjen.
Hajdutë xhepash që tradhëtohen nga stoicizmi i tyre për të mos lêshuar pozicionin pranë derës e që i jep mundêsi të zhduken në stacionin më të parë…
Muret e autobuzit e vetmja natyrë e qetë që sodit këtë jetë urbane duke lëshuar zhurmë e ajër të nxehtë….
“Hapni mër dritaret o njerëzzz…
Nuk hapen mome, janë prish e boj gajret deri sa të zbresësh!”
E premte 23 qershor 2023
linja Tirana e Re
