Dosja 184 e manipulimit zgjedhor në Dibër është zhbërë përfundimisht, edhe pse aty denoncoheshin drejtuesit më të lartë të Rilindjes, që nga kryeministri e deri poshtë te kriminelët.
Prokuroria e Dibrës njoftoi se hetimet kishin “provuar tërësisht” blerjen e votave në Dibër në zgjedhjet e pjeshme të vitit 2016, por për shkak të kohës së kaluar, krimi ështe parashkruar. Në gjykatë u dërguan vetëm 4 zyrtarë lokalë të akuzuar për kërcënim të zgjedhësve dhe shpërdorim detyre.
POSTIMI
Po tani çfarë do të thotë Holanda, a ka nga luan më?
Dosja e “Dibrës” për manipulimin e zgjedhjeve është mbyllur “me nder”.
Nën akuzë ka përfunduar një ish-drejtor arsimi, por jo deputeti që e urdhëronte ti vinte mësuesit në radhë për të votuar partinë e tij.
Nën akuzë ka përfunduar një ish-shef policie, por jo deputeti që e urdhronte të “siguronte” vota, e që i premtonte se partia do ia shpërblente.
Por ne e dëgjuam të gjithë se kush urdhëronte e çfarë urdhëtonte në ato përgjime të bëra publike. Dëgjuam “Tërmetin” e fortë që ra në Dibër. Por ja që tërmet nuk paska patur. Edhe nëse ka rënë, ai ishte shumë larg…N’Dibër jo or ti!
Unë nuk i vura emër asaj partisë më lart, edhe pse të gjithë e dimë. Sepse unë shpresoja që përtej PS, PD e LSI, kjo çështje të prodhonte më në fund një standard, duke çuar për herë të parë në burg njerëzit që vjedhin votat.
Në 30 vjet post-komunizëm, vjedhja e votave ka qenë harbutëria më e madhe politike në këtë vend. Ajo është vjedhje edhe më e rëndë sesa vjedhja e fondeve publike, e tenderave, koncensioneve, pasurisë dhe pronës publike. Sepse vjedhje e votës do të thohtë vedhje e pushtetit dhe shtetit bashkë.
Dhe kur hetimi i çështjeve të tilla, është vënë në listën e kushteve të BE-së për negociatat, prokuroria e mbyll në mënyrën më të turpshme të mundëshme.
Dhe tani merreni këtë vendim dhe dërgojeni në Bruksel, e thojini: Ja e plotësuam edhe një kusht. Dërgojani edhe Holandës një kopje, me shpresë se do të ndërrojë mendje.
