“Historia e tij është e njëjtë me shumë nga bashkatdhetarët e tij që e kanë parë Italinë si vendin e ëndrrave. Ai, ‘El Doradon’ e tij e ka gjetur në Kozenca”. Sajti informativ italian i lajmeve “GianlucaDiMarzio” sjell historinë e shqiptarit Desdan Mata, i cili ia ka kushtuar jetën e tij një klubi futbolli në shtetin ku emigroi me gomone.
“Në këtë vend, emri i tij është i lidhur ngushtë me atë të skuadrës kuqeblu të qytetit. Burrin shtatshkurtër e njohin të gjithë dhe simpatia që kanë për të, nuk ka të bëjë aspak me gjatësinë që ka. Humanizmi që e karakterizon e ka bërë atë që të jetë një ndër më të vlerësuarit dhe më të dashurit në këtë klub.
Desdan Mata, që për të gjithë njihet si Danieli, është magazinieri i Kozencës. Ka mbërritur në Itali në vitin 1993 me një gomone që e ka sjellë nga Shqipëria në Brindizi. Që në fillim ai ka jetuar në Mendikono, një vend i vogël pranë Kozencës, ku më parë kishte mbërritur vëllai i tij. Nuk kishte leje qëndrimi në Itali dhe për katër vite rrojti me zemër në dorë nga frika se mos e zbulonin dhe e nisnin sërish në shtëpinë e tij. Gjatë kësaj periudhe, endej sa në një punë te një tjetër.
Në 1997-n u pajis me dokumente dhe në vitin 2002 mori edhe familjen e tij në Itali. Pak muaj më vonë, ishte skuadra e futbollit të Kozencës që i ofroi një mundësi punësimi. Daniel qëndronte gjithmonë i fshehur, si “vjedhurazi” në punën e tij, si për të mos rënë në sy. Nga viti i Serisë B, deri në atë kur ekipi ra në Serinë D, ai ka qenë gjithmonë pjesë e skuadrës.
Gjithmonë e më shumë duke dalë në pah me mirësinë e tij. Gjithmonë e më shumë një pikë referimi për këdo futbollist që iu bashkua Kozencës dhe për anëtarët e stafit të kësaj skuadre. Të dëgjoje të flitej keq për të, ishte e pamundur. Cilido gazetar që afrohej në “Sanvitino” për të ndjekur stërvitjen e Kozencës takonte fillimisht Danielin dhe ndante një kafe miqësore me të.
Pas shumë vitesh është koha që ai të marrë një shpërblim, për gjithçka të mirë që ka bërë në këtë klub. Dhurata e Krishtlindjes për Danielin është nga lojtarët e Kozencës dhe i gjithë stafi i kësaj skuadre, ai teknik dhe mjekësor. Për të ka një makinë të re. Ajo që Danieli përdorte ishte vjetruar shumë dhe i sillte shpesh shumë telashe.
Pak para një seance stërvitore të skuadrës, nuk ishte Danieli që kishte mbërritur i pari për të bërë gati bazën materiale. Ishte e gjithë skuadra që i kishte sjellë një makinë të re. Madje, edhe me një fjongo të kuqe sipër. Një dhuratë e vërtetë dhe e duhura për idhullin e këtij klubi, që nuk ka ngurruar t’i përqafojë të gjithë për t’i falënderuar për makinën e re tip ‘Lancia Y’. Nga menaxheri i skuadrës deri te lojtari i fundit.
Një veprim i madh, që i shkon për shtat asaj që ka bërë ky njeri për këtë klub dhe në këtë skuadër. Një raport që e vërteton akoma më shumë shprehjen që thuhet zakonisht në këtë qytet: Thuaj Daniel dhe të vjen ndërmend Kozenca. Thuaj Kozenca dhe sill ndërmend Danielin. Nganjëherë, jeta mund të jetë e mrekullueshme për ato që sjell…”./panorama
