Kulti i vdekjes, aty ku sakrifikohen fëmijët

0
157

Kulti i vdekjes, aty ku sakrifikohen fëmijëtPolicia në veri të Meksikës ka arrestuar tetë vetë në lidhje me vrasjen e dy djemve 10-vjeçarë dhe të një gruaje në ritualet e sakrifikimit. Prokurorët e shtetin meksikan Sonora raportojnë se të dyshuarit i takojnë sektit Vdekja e Shenjtë (La Santa Muerte). Një zëdhënës i policisë ka thënë se gjaku i viktimave është derdhur rreth altarit të idhullit i cili paraqitet si një skelet me flokë, i mbuluar me rroba dhe me një kosë. Ky kult që adhuron vdekjen po fiton do herë e më shumë përkrahës në Meksikë. Jose Larrinaga, zëdhënës i Prokurorisë së Sonoras, ka thënë se viktima e parë është vrarë më 2009, e dyta më 2010, ndërsa e treta në fillim të këtij muaji. Hetuesit kanë vërtetuar se viktima u është prerë qafa e duart, ndërsa gjaku i tyre është derdhur në altar. Trupat e viktimave janë gjetur në një minierë në vendin e e quajtur Nacozari, 110 kilometra larg shtetin amerikan Arizona. Larinaga tha se vrasjet kanë ndodhur natën, nën dritën e qirinjve. “Ata të prerë venat e viktimave, derisa ishin të gjalla, ndërsa kanë pritur të gjakojnë deri në vdekje. Gjaku është mbledhur në një kovë”, tha ai. Hetimet kanë filluar kur 10 vjeçari Jesus Octavio Martinez Yanez është raportuar si i zhdukur. Deri tash nuk ka informacione për vrasjet e mëparshme të kultit, i cili ndjek disa mësime të krishtera dhe të disa besimeve pagane. Shumë nga arrestuarit janë anëtarë të një familjeje. Silvia Merez Moreno, një prej të dyshuarave, dhe i biri Ramon  Palacios, thuhet të jenë udhëheqësit e kultit. Në mesin e të arrestuarve është edhe burri i saj Martin Barron Lopez, “prifti” 48 vjeçar i cili është përgjegjës për vrasjen e viktimave. Të dyshuarit tjerë, kushërinj të tyre, janë të moshës 15-44 vjeçare. Derisa sakrifica ishte në fokus të kulteve të trafikantëve të drogës dhe të kriminelëve meksikanë, nuk kishte raste të sakrifikimit njerëzor për të “skeletin e shenjt” që nuk njihet nga Kisha Katolike. Vrasjet narko-satanike të viteve ’80 të shekullit të kaluar janë kryer nga kulti i trafikantëve të drogës, duke besuar se sakrificat u ndihmojnë t’i shpëtojnë policisë. Një nga viktimat e këtij kulti -anëtarët e të cilët gjenden ende në burg – ishte Mark Kilroy, studenti 21 vjeçar nga Universiteti I Teksasit. Por, pos disa ngjashmërive, narko-satanikët nuk kanë lidhje me kultin e Vdekjes së Shenjtë, i cili ka marrë popullaritet të madh prej vitet 2000. Ithtarët e Vdekjes së Shenjtë, statujës-skelet pos gjakut i ofrojnë karamele, cigare dhe temjan.

 

Religjioni që përhapet me shpejtësi

Në dhomën e pasme të një dyqani në Mexiko City, që shet mjete për magjinë e zezë, “shtriga” që quhet Lukzero Agakhan, më uli në një stol të vogël druri. Një metër larg meje ishte statuja e një skeleti të veshur me rroba të arta, si të abatëve të manastirit, e me kosë në dorë. Tek ky altar I  frikshëm gjendesha gjoja për të kryer ekzorcizëm, shkruan Daily Mail. Lukzero kishte vënë në kokë një pëlhurë roze dhe me ngjyrë ari, e cila sipas saj e ndihmonte të komunikonte me shpirtrat e fuqishëm që ishin aty. Mund të ndjeja frymëmarrjen e saj të nxehtë, teksa fliste lehtë në veshin tim, në një gjuhë të çuditshme, që tingëllonte si dialekt actek. Në dhomën e pasme të një dyqani në Mexiko City, që shet mjete për magjinë e zezë, “shtriga” që quhet Lukzero Agakhan, më uli në një stol të vogël druri. Një metër larg meje ishte statuja e një skeleti të veshur me rroba të arta, si të abatëve të manastirit, e me kosë në dorë. Tek ky altar I frikshëm gjendesha gjoja për të kryer ekzorcizëm, shkruan Daily Mail. Lukzero kishte vënë në kokë një pëlhurë roze dhe me ngjyrë ari, e cila sipas saj e ndihmonte të komunikonte me shpirtrat e fuqishëm që ishin aty. Mund të ndjeja frymëmarrjen e saj të nxehtë, teksa fliste lehtë në veshin tim, në një gjuhë të çuditshme, që tingëllonte si dialekt actek.

 

Historia

“Shtriga” më tha t’i lutesha statujës për pranim, ndërsa dhoma ishte e mbushur me erë të athët nga shkopinjtë e temjanit që i ndizte mbi një qiri të kuq. Lukzero e mori më pas një cigare të fortë, e thithi thellë, dhe tërë tymin e zbrazi në fytyrën time. Atëherë gjërat filluan të bëhen të pakëndshme… E kisha paguar ekuivalentin e 12 eurove për të kryer “ekzorcizëm” me shtrigën e Santa Muertes, apo Zonjës Vdekje, që sipas disa ekspertëve është religjioni që po përhapet më së shpejti në botë. Kjo fe ka lindur në nëntokën kriminale në Meksikë, ku luftërat e dhunshme mes rivalëve të kartelave të drogës kanë bërë që vlera e vrasjes të rritej, kurse jeta të mos ketë aspak vlerë. Pa menduar fare, në këtë vend banditët mund të vrasin dikë për vlerën e një palë këpucëve. Ndjekësit filluan të ndërtojnë tempuj të fshehtë në shtëpitë e tyre, që të luteshin për mbrojtje e për ndihmë në këtë shoqëri të dhunshme, si dhe të kenë një vdekje në paqe e të “shenjtë”! Ekspozimi i parë i këtij kulti në Perëndim është bërë përmes serialit “Braking Bad”, kur Ëalter Ëhite, mësuesi i kthyer në diler të metamfetaminës shkon në Mexiko City. Kur binjakët që I përkitnin kartelit brutal Sinaloa, urdhërohen për të zhdukur Ëhiten, ata shihen duke u lutur në një faltore të rrethuar me qirinj, poshtë statujës së Santa Muertes. Ata ecin në gjunjë drejtë statujës duke bërë betime dhe dhurata, njëjtë sikur bëjnë pasuesit e vërtetë në Mexiko City. Mirëpo, efekti Santa Murte nuk mund të lihet vetëm si insert filmit, sepse tundimi dhe tërheqja për të po bëhet çdo ditë e më e madhe. Ky kult besohet se ka mbi 10 milionë ndjekës nga Buenos Airesi, Los Angelesi, e deri në Japoni dhe Australi. Numri i ndjekësve është rritur shumë, prejse për here të parë para 17 viteve është hapur kisha e parë në kryeqytetin meksikan. Ekzorcizmi që e përjetova është thënë se ishte për të hequr mërzinë dhe negativitetin nga e keqja që më kishte kapluar, përmes një rituali të dhimbshëm që do të më pastronte shpirtin. Në vazhdim të ritualit, gruaja më dha të mbaja një gur kuarc të bardhë, kurse në duar më la edhe degë me gjethe të gjelbra që mbanin erë të çuditshme e që nuk di se çfarë ishin. Fillova të kem marramendje nga era e fortë e duhanit dhe e temjanit, kurse Lukzero nisi të këndonte dhe t’i binte disa zileve mbi kokën time. Duart nisën të djersiten dhe tmerri filloi të më rritej nga brenda. E tëra që shihja ishte skeleti I mbuluar me kapuç duke qeshur përmes tymit. Më dukej sikur po ngjallej. Gropëzat e syve filluan t’I ndiznin zjarr, goja po i zgërdhihej, kurse dhëmbët e shtrembët sikur donin të flisnin. U tmerrova. Gjithçka që mund të bëja ishte të koncentrohesha në frymëmarrje, derisa rituali po bëhej gjithnjë e më i fortë. Më pas, “shtriga” më solli degët dhe temjanin te fytyra dhe më tha të marrë frymë thellë dhe të nxjerr ajrin disa herë. Ndjeja se isha futur në trans, sikur isha droguar. Lëvizjet e mia ishin të ngadalta dhe nuk mund të koncentrohesha në mendime.  Mendimet më ishin trazuar, kurse fjalët dilnin ngadalë. Ajo tha: “Hapi sytë ngadalë dhe shiko armiqtë e tu”. Dhoma po më sillej, kurse shpina më ishte bërë qull nga djersët. Mund të ndjeja duart e nxehta të shtrigës që më qëndronte në krah dhe skeletin e qeshur që më rrinte përballë. Shtriga e vendosi një idhull të Santa Muerte në dorën time dhe u kthye nga shishja e tekilës, për një gllënjkë të madhe. Më pas pështyu tërë lëngun që kishte në gojë, mbi krahun dhe dorën që po mbaja figurinën e idhullit. Ajo tha se duhet ta mbaj figurën dhe ta vë në një zinxhir të kuq për mbrojtje. Më paralajmëroi se duhet të kem kujdes se çfarë kërkoj nga Santa Muerte, sepse magjia që kishte bërë për të hequr shpirtrat e këqij ishte shumë e fuqishme. “Shumë njerëz lusin Santa Muerten për gjëra të liga “, thotë Lukzero. “Unë lutem vetëm për shëndetin dhe mirëqenien e familjes sime. Por, shumë njerëz vijnë për Zonjën e Bardhë (një tjetër  emër për idhullin skeletor) për ta pyetur për vuajtjet e të tjerëve ose që aktivitetet kriminale të shkojnë pa probleme”. “Ajo (Santa Muerte) nuk bën dallim në mes të mirës dhe të keqes”, shtoi ajo. “Ajo do t’ju japë çdo gjë që ju kërkoni, por ju duhet të jepni diçka në kthim”. Kështu, pasuesit ofrojnë para, cigare dhe tekilë. “Ajo që ofroni varet tërësisht nga ju. Ju keni për të bërë sakrifica personale”, tha Lukzero.”Nëse e doni tekulën më shumë se çfarëdo tjetër, atëherë duhet ta ofroni. Duhet të jenë shumë të kujdesshëm. Nëse merrni prej saj, e ju nuk e jepni atë që premtuat, ajo do t’ju shkatërrojë. Do të marrë gjithçka nga ju”. Praktikat e Santa Muertes janë të rrënjosura thellë në katolicizëm. Pasuesit kanë mesha, kungime, përdorin tespihe dhe ka ngjashmëri me Virgjëreshën Mari. Por, kjo ka lidhje edhe me besimet acteke: imazhi i Zonjës së Vdekjes ngjanë me Mictecacihuatl – mbretëreshën e nëntokës.

 

Vatikani distancohet

“Edhe nëse ky kult sjellë njerëz të zhgënjyer nga feja më afër Zotit, ajo përdor magji dhe besimin në magji të errëta në ceremonitë e saj”, tha Monsinjor Enrique Glennie, rektor i Virgjëreshës së Bazilikës Guadelupe në Mexico City, një nga vendet më të popullarizuara të pelegrinazhit në Amerikën Latine. “Santa Nuerte nuk përfaqëson vlerat e krishtera ‘. “Zonja e Bardhë nuk do më të gjykojë mua për atë që bëj unë”, thotë Alejandro Herrera, që placket njerëzit me armë në Mexico City. Ai u gjunjëzua në altarin e vetëm publik të Kishës Santa Muerte, e themeluar shtatëmbëdhjetë vjet më parë në Tepito, një veri të Mexico Cityt. Ai e kishte lënë një puro të ndezur si dhuratë për shenjtoren që pretendon se e ka mbrojtur përpjekjet e tij penale, qëkur ka besuar tek ajo. Ai ka një tatuazh të madh të Santa Muertes në këmbën e tij të shoqëruar me fjalët “Faleminderit nëna ime”. “Unë lutem për sukses në krimet e mia dhe të më mbrojë nga policia”, tha ai për pasi kaloi pesëmbëdhjetë minuta thellë në lutje përpara figurës së skeletit. “Çdo herë që kam sukses, menjëherë kthehem për ta falënderuar. Ajo e di se sa kam fituar”. Jesús Malverde, i njohur gjithashtu si “Narko i Shenjtë” – një personazh si Robin Hoodi – ka po ashtu dy altarë brenda kompleksit dhe ai respektohet nga kartelat meksikane të drogës. Malverdeses, një meksikan me mustaqe veshur si kauboj, i lihen dollarë, tekila dhe plumba si dhuratë. “Ne lutemi për Santa Muerten për shumë gjëra, por më e zakonshmja është për një vdekje të qetë”, thotë prifti i kishës, Juan Carlos Ávila. “Nuk kam frikë nga vdekja, por jam i frikësuar se si do të vdes. Ne kërkojmë nga Zonja e Bardhë që kur të vije koha të kemi vdekjen të shenjtë, pa dhimbje ose vuajtje “. Ávila ishte kriminel para se të bëhet përkrahës i kultit. Teksa mban meshën, ai kërkoi nga pjesëmarrësit të cilët kishin bërë një vrasje, për të ngritur duart e tyre. Ai ishte i vetmi anëtar që “Vajza ime (siç i referohet idhullit skelet) është e vetmja që e njeh vdekjen”, thotë ai. “Vetëm ajo mund të fal për krimet tona”. “Fakti se një ditë do të vdisni është gjëja e vetme e sigurt, dhe kjo bën të ndryshosh mënyrën se si jeton”, thotë Guillermo Mendoza, një adhurues i rregullt në altarin Santa Muerte. “Një ditë ne të gjithë do të mbarojmë dhe do të dukemi si ajo”. Përveç ekzorcizmit, kisha mban edhe meshat e sakrificave në ditën e parë të çdo muaji, ku pëllumbat dhe kafshët e fermave theren mbi altar. Çdo të premte në mesditë, sheh edhe “meshën e të burgosurve”, ku anëtarët e familjes së personave të burgosur luten që të hapen bravat e qelive të tre. ‘Nëse Santa Muerte ka tërhequr shumë pasues, shumë prej të cilëve janë të dedikuar për krimin dhe magjinë, kjo ndodh për shkak se ajo nuk është një shenjtore gjykuese”, thotë Monsinjor Ávila.

 

Pasardhës të alienëve?

Ky vit ka qenë viti i teorive të guximshme sa i përket anës shkencore, të paktën për atë pjesë të origjinës tonë. Së fundmi një grup astronomësh thonë se kanë zbuluar provën që vërteton se kemi prejardhje aliene. Milton ËainËright i Universitetit të Shefildit në Angli së bashku me ekipin e tij kapën në stratosferë me anë të balonave një mikroorganizëm krejt të ndryshëm me ata që jetojnë në tokë, ujë dhe në atmosferën e afërt të planetit tonë.Ata e pagëzuan mikroorganizmin me emrin “qeliza e dragoit”. Baza e ndërtimit të “qelizës” është krabon dhe oksigjen, që përjashton mundësinë që të jetë një derivat i ndonjë hiri vullkanik. Ëainëright thotë se organizmi nuk ka asnjë ngjashmëi me organizmat e tjerë në tokë. Kjo, sipas tijsë bashku me lajmet e fundit nga Stacioni Ndërkombëtar i Hapësirës (ISS), ku austronautët thonë se kanë hasur në organizma të çuditshëm të ngjashëm me planktonet në sipërfaqjet e jashtme të stacionit, përforcojnë teorinë se jemi “pasardhës të jashtëtokësorëve”. Teoria ëshë goxha e guximshme dhe si e tillë ka mjaft kundërshtarë. Një pjesë e madhe e studiuesve pyesin: pse të besojmë se mikroorganizmat e kapur në stratosferë dhe në pjesën e jashtme të ISS kanë ardhur nga hapësira e thellë dhe jo nga Toka? Pyetja vështirë se mund të marrë një përgjigjje shkencore, por ajo që dihet është se nga organizmat e njohur deri më tani në tokë, asnjëri nuk mund të ambientohej në mungesë të oksigjenit ose ujit.

Web Agency, Digital Agency, Web Development Agency