Nga Avokati Altin Goxhaj
Djall i ri:
– Si ke arritur të çosh në ferr kaq shpirtra?
Djalli i vjetër:
– Me anë të frikës!
I riu:
– Të lumt! E çfarë kishin frikë? Luftrat, urinë?
I vjetri:
– Jo… një sëmundje!
I riu:
– Nuk u sëmurën? Nuk vdiqën? Po kurim nuk kishte?
I vjetri:
– … u sëmurën. Vdiqën. Po, kishte kurim.
I riu:
– Nuk po të kuptoj…
I vjetri:
– Besuan, gabimisht, se e vetmja gjë që duhej të ruanin me çdo kusht ishte JETA!
Reshtën së përqafuari…
Reshtën së përshëndeturi njëri tjetrin!
Braktisën të gjitha kontaktet njerëzore…
Vendosën mënjanë gjithçka që i bënte ata njerëz!
Mbetën pa para.
Humbën punët e tyre.
Mirpo zgjodhën të kishin frikë për jetën e tyre
megjithëse nuk kishin ç’të hanin.
Besuan në ato që dëgjuan, lexuan gazeta
(panë televizorin sot) duke besuar verbërisht ate që lexonin.
Dorëzuan lirinë.
Nuk dolën më nga shtëpia.
Nuk shkuan askund.
Nuk vizitonin më miq dhe familjarë të tyre.
E gjithë bota u kthye në një burg masiv me të burgosur vullnetar.
Pranuan gjithçka!
Të gjitha këto për të mbijetuar një ditë më shumë në mizerje…
Nuk jetuan, vdisnin çdo ditë!
Që aty e tutje ishte shumë kollaj për mua
t’ua merrja shpirtin e mizerosur të tyre.
C.S. Lewis – “Këshillat e një djalli plak ndjaj një djalli të ri” –
Libër i shkruar më 1941.
Kopjuar nga komenti i
Alex Lo
