Puna me njerëzit e vështirë

0
185

boredMë bëhet sikur pothuajse i dëgjoj disa lexues që më kundërshtojnë: “A mos vallë Hedhëri duhet të pajtohet me këtë sjellje të pakujdesshme? Mos po na thua se ne duhet të tregohemi të butë e të nënshtruar?” Njerëzit që përpiqen ta justifikojnë zemërimin zakonisht flasin sikur e vetmja alternativë ndaj tij është qëndrimi pasiv “nënshtrimi urtë e butë”. Por në fakt ka edhe plot alternativa të tjera të mundshme, si: vendosmëria e qetë ose pajtimi i arsyeshëm.

 

Modestia është një nga strategjitë e dobishme

Por ende, lexuesit mund ta kundërshtojnë këshillën që i dhashë unë Hedhërit, duke thënë: “Sigurisht, njerëz si Piteri mund t’i bësh që t’i ndryshojnë zakonet e tyre të këqija! Sigurisht që Hedhëri ka plotësisht të drejtë të zemërohet! Mos vallë po na sugjeron nocionin fetar: “ktheji edhe faqen tjetër?” Mos po na sugjeron që t’i lemë njerëzit e tjerë të na nëpërkëmbin dhe ne të mos u kundërvihemi?”

Në fillim të gjitha këto fjalë tingëllojnë si përgjigje të arsyeshme, por që shpesh shërbejnë si një justifikim i brishtë për zemërimin dhe kërkesën irracionale. Supozoni sikur jeni përballur me një person “të vështirë”. Le t’i shqyrtojmë me kujdes disa aspekte të këtij problemi:

1. Mund të ndodhë vërtet që “nuk bën dot më asgjë” (pra, nuk ke më asnjë mundësi ta shmangësh pasojën aq shumë të padëshirueshme, e cila do të të detyrojë të pajtohesh me sjelljen e neveritshme të një personi tjetër). Nëse vërtet nuk ka mbetur më se çfarë të bësh, atëherë më mirë përballoje këtë fakt qetësisht.

2. Mund të qëllojë që i vetmi shans që të mbetet është: ja të ikësh, ja të rrish. Nëse vendos se më e mira është ta lësh personin tjetër, atëherë pse mos largohesh i pa zemëruar? (kur kthejnë kokën mbrapa e kujtojnë grindjet që kanë patur gjatë divorcit të një martese të përfunduar, njerëzit shpesh i gëzohen faktit të prishjes së asaj martese, ama thuajse përherë ndjejnë keqardhje për skenat e zemërimit). Nëse vendos të rrish, atëherë e pranon edhe mundësinë se ai do t’i vazhdojë sjelljet e tij të neveritshme. Në secilin prej këtyre rasteve, zemërimi jo vetëm nuk të ndihmon, por të shkakton dhe probleme shtesë. Po kështu, në secilin prej këtyre rasteve ka më shumë gjasa që të marrësh vendimin e duhur – të rrish apo të largohesh – nëse fillimisht heq qafe zemërimin tënd dhe pranon sjelljen e personit tjetër për kohën në fjalë.

3. Nëse ka diçka që mund të bësh (përveç rastit kur largohesh) kjo nuk arrihet duke qenë i zemëruar ngaqë me siguri po të jesh i nxehur, do e pakësoje efikasitetin e asaj që doje të arrije (në qoftë se është me gjithë mend e vërtetë – por kjo është diçka krejt e veçantë – se, duke shfaqur zemërim, arrin ta detyrosh personin në fjalë që të bëjë atë çka i kërkon dhe se kjo gjë nuk do të ketë pasoja negative për ty, atëherë do të qe e këshillueshme ta bëje këtë gjë, duke ruajtur gjakftohtësinë dhe vetëm të shtireshe sikur je vërtet i zemëruar).

4. Nëse e heq qafe zemërimin dhe qetësohesh, arrin t’i shqyrtosh më realisht opsionet e mundshme. Ti mund të eksperimentosh logjikisht me anë taktikash të larmishme për ndryshimin e personit tjetër. Kujtoju se të heqësh qafe zemërimin tënd, nuk do të thotë të pëlqesh atë çka të shtyu të zemërohesh dhe as të pajtohesh me të.

5. Nëse sjellja e papëlqyeshme e personit tjetër vijon për një kohë të gjatë, atëherë ekziston një mundësi e fortë që ai të mos ndryshojë kurrë dhe në rast se do të ndryshojë ndonjëherë, kjo do të ndodhë me ngadalë ose të zgjatë me vite. Edhe nëse shpresoni se ai mund të ndryshojë dukshëm në të ardhmen e afërt, do të ishte e pakëshillueshme të supozonit se ai do t’ia arrijë kësaj.

6. Shpesh, lloji i sjelljes që rrjedh nga zemërimi është pothuajse rruga më e keqe për të marrë rezultatin që dëshironi. P. sh.: sharjet dhe fyerjet ndaj ndokujt janë rrallë herë një metodë efikase për t’ia përmirësuar atij sjelljen. Ato shpien zakonisht në kryeneçësi dhe mëri nga ana e personit tjetër. Edhe sikur të jeni duke kryer diçka të dobishme për ta bërë atë të ndryshojë, shfaqet e zemërimit tuaj do ta vonojnë me siguri përparimin e tij.

7. Në mënyrë të habitshme, sjellja e zemëruar nxit shpesh herë sjelljen e papëlqyer të personit tjetër (shih diskutimin e rrethit vicioz në kapitullin 4). Mund të zbulosh se thjesht, vetëm ngaqë po tregohesh i qetë dhe i arsyeshëm tërë kohës, personi tjetër do të nisë papritur të përmirësohet. Natyrisht, kjo edhe mund të mos ndodhë, por ka plot raste të tilla, sa ia vlen që ta përmendim.

8. Disa herë, një shfaqje e vazhdueshme dashurie dhe dhembshurie (ose, në rastin e një marrëdhënie jo intime – e një respekti miqësor) jep rezultate pozitive në modifikimin e sjelljeve të pahijshme të personit tjetër. Ndjenjat e zemërimit do ta kishin sabotuar me siguri këtë përpjekje.

9. Po, Hedhëri kishte të drejtë të ndihej e zemëruar. Të gjithë ne kemi shumë të drejtë për të qenë qesharakë në lloj-lloj mënyrash.

10. Ka disa rrethana ku, “të kthesh faqen tjetër” mund të jetë një metodë efikase për zgjidhjen e ndonjë problemi. Është ide e keqe ta bësh si parim absolut “kthimin e faqes tjetër”, por aty ku jep rezultat, përse mos ta provosh?

Web Agency, Digital Agency, Web Development Agency